به گزارش مشرق، نامش حاج کاظم است با محاسنی سپید و چهره‌ای سوخته که کلمن آبی رو به روی خانه‌اش می‌گذارد و به آنان که این مسیر را برای رسیدن به کربلا انتخاب می‌کنند، آب تعارف می‌کند. اخلاص حاج کاظم، زائران را مجذوب او می‌کند وقتی با دست‌هایی که دیگر رعشه گرفته‌اند، به عشق حسین علیه السلام به اندازه همین وسع اندک به آنان خدمت می‌کند. زائران وقتی این صحنه را می‌بینند اشک در چشمانشان حلقه می‌زند و کنارش می‌نشینند و بعد از بوسه بر دستانش، آب می‌نوشند. حاج کاظم هر روز حوالی نماز ظهر بساط آب آشامیدنی اش را کنار جاده عَلم می‌کند و می‌گوید تا نماز مغرب که زائران در این مسیر تردد می‌کنند می‌نشستم تا آبی دست آنان دهم. او چند درخت خرما نیز کنار خانه‌اش دارد و سال‌های قبل خرما هم به زائران می‌داد اما کهولت سن و درد پاهایش بیشتر از این به او اجازه خدمت به زوار حسین بن علی علیه السلام را نمی‌دهد. می‌گوید دوست دارد به زیارت علی بن موسی الرضا علیه السلام در مشهد و حضرت معصومه سلام الله علیها در قم بیاید، اما به نظر می‌رسد نداشتن تمکن مالی از یک طرف و کهن سالی از سویی دیگر، امیدی برای تحقق آرزویش نمی‌بیند.